Merhaba Istanbul!

Zaterdag middag, 24 september, vertrokken Jur en ik met het vliegtuig naar Istanbul. Jur had 9 kilo te veel bagage en ik had 2 kilo te weinig. Gelukkig hebben we het zo kunnen regelen dat er 2 kilo van Jur nog ik mijn koffer kon en de rest hebben we in onze handbagage gepropt. In het vliegtuig ging alles goed, maar we begonnen wel steeds meer zenuwachtig te worden. We hadden echt geen idee hoe alles zou verlopen als we zouden aankomen op het vliegveld. We hadden nog geen huis, we hadden nog geen zekerheid over ons onderdak van die avond en we spraken de taal niet.
Toen we op het vliegveld in Istanbul waren heb ik Enise gebeld. We zouden namelijk de eerste week bij haar in het huis van haar ouders slapen. Enise heb ik ontmoet via internet. Zij was bereid ons met alles te helpen en bood ons onderdak voor de eerste week. Ze zei dat we in een taxi moesten stappen en dan haar moesten bellen. Zij zou dan aan de taxi chauffeur haar adres doorgeven. Ze was zelf namelijk uit in Istanbul dus ze kon ons niet ophalen. We zijn dus in een taxi gestapt, Enise heeft haar adres doorgegeven en we zijn gaan rijden. Maar het rijden duurde wel heel erg lang. Enise belde waar we bleven. Wij hadden geen idee waar we waren en waar we naartoe moesten, dus Enise ging weer met de chauffeur praten. Geen idee waar ze het over hadden. Het bleek dat de chauffeur maar een beetje aan het rondrijden was omdat hij niet wist waar hij naartoe moest. Jur en ik hadden ondertussen een beetje het idee dat we gekidnapt werden of meegenomen werden door een geheime organisatie. Na een uur kwamen we aan bij het huis van Enise waar haar neef ons opwachtte. Een hele aardige jonge. Hij heeft ons daarna naar Taksim gebracht, waar Enise ons stond op te wachten met een andere Erasmus student: Can (spreek je uit als djan). Hij komt uit Duitsland en is half Turks. We zijn met Can en Enise naar het Aziatische gedeelte gegaan waar Enise een verjaardags feest had in een café daar. We hebben veel van haar vrienden ontmoet. Veel van hun spraken goed Engels dus het was echt super gezellig. Uit eindelijk waren Jur en ik en superrrr moe van deze dag en was het wel tijd om naar huis te gaan. Maar we waren Enise kwijt! Een vriendin van haar heeft met ons op haar staan wachten en uiteindelijk waren we ongeveer 04.00 uur thuis.

We hebben de volgende dag lekker uit geslapen. Enise had lekker eten voor ons gemaakt en later zijn we een tuks nummer gaan regelen. Dit kon helaas niet omdat het zondag was. We zijn naar een heel groot winkelcentrum gegaan waar we een beetje hebben geshopt en koffie hebben gedronken. We hebben ‘s avonds onze eerste Köfte gegeten!

De volgende dag zijn we weer naar de telefoonwinkel geweest om een turks nummer aan te vragen. Op mijn telefoon werkte de sim kaart niet omdat m’n telefoon niet Sim Lock vrij was. We hebben mijn telefoon Sim Lock vrij laten maken wat erg moeilijk bleek te zijn. Uiteindelijk werkt het Turkse nummer nu wel, maar alles is van m’n telefoon verwijderd, dus ik heb geen nummers, geen foto’s .. helemaal niks meer.
We zijn ook naar onze universiteit gegaan. Beykent university. Aybala, waar we email contact mee hadden, had geen idee wie we waren. Beetje stom, maar goed. We kwamen om ons te registreren, maar het systeem werkte niet dus we zouden het woensdag doen. Op woensdag hadden we namelijk een bijeenkomst van alle Erasmus studenten.

Maandag avond en dinsdag zijn we naar Taksim geweest. Taksim is een beetje het centrum van Istanbul. We hebben hier lekker gegeten en veel gezien. We zijn op de ‘Gelata Tower’ geweest waar je echt adembenemend uitzicht hebt over heel Istanbul.

Woensdag moesten we dus om 14.00 op school zijn. Om op school te komen moeten we eerst met de metro, dan met de metro bus en daarna met de bus. We doen er ongeveer een uur en 15 minuten over. Het verkeer in Istanbul is echt een CHAOS!
Op school hebben we alle Erasmus studenten ontmoet, hele leuke mensen. 3 uit Italie, 3 uit Duitsland, 1 uit Denemarken, 1 uit Frankrijk, 1 uit Tsjechië en wij! Jur en ik zijn de enige die Toerisme studeren. We zijn voorgesteld aan het hoofd van de afdeling toerisme, een hele aardige vrouw. We konden ons alweer niet registreren omdat het systeem alweer/nog steeds niet werkte. Dus moeten we maandag terug komen om het weer te proberen. Eigenlijk zouden maandag de lessen moeten beginnen, maar waarschijnlijk gaat dit niet door. We zien wel hoe het allemaal loopt.

We hebben het in ieder geval heel erg naar ons zin hier. Het is echt een geweldige stad! We kunnen tot en einde bij Enise blijven wonen dus we hoeven ook niet op zoek naar een huis. Enise is echt geweldig! Ze helpt ons echt met ALLES en ze is super aardig! Alles komt dus helemaal goed met ons :) Als het goed is krijgen we vandaag draadloos internet dus zullen we meer online te bereiken zijn..